Dat klinkt strijdbaar en progressief: radicaal! Kan je dat toelichten?
Monissen: “Ja, dat zijn grote woorden maar het moet ook écht radicaal anders. Dat zei ik onder meer in mijn vorige baan als bestuurder bij zorgverzekeraar De Friesland. Dat zeg ik nu ook als het gaat om het opbouwen van het Prinses Máxima Centrum. Hier spreken we over complexe zorg gekoppeld aan onderzoek en complex onderzoek weer gekoppeld aan complexe zorg. Daarin spelen de patiënt en de ouder van het kind, de klanten dus, een cruciale rol. Wat een ieders aandeel in het zorgproces is, lijkt een logische vraag. Waar begint het ene en waar het andere? Maar alleen al de vraag, waar informele zorg ophoudt en formele zorg begint, is precies het punt waar ik het mis zie gaan. Deze twee termen brengen een kunstmatig onderscheid aan in denken en doen, in handelingsperspectieven en competenties. Dat is weer denken vanuit enkel hét aanbod, vanuit één systeem en vanuit één model. Maar ik ga echt aan de andere kant staan. Dat noem ik radicaal. Denken vanuit de klant, de mens die ondersteuning of zorg vraagt. Even helemaal niets te maken hebben met een klant, die van niets zou weten, en de arts en verpleging die alles wel zouden weten. Ik zie je al denken: denken te weten! Het doel bij formele en informele zorg is dat de behoefte van die vragende mens, patiënt ofwel de klant, primair wordt opgehaald, heel precies wordt gemaakt en daarna pas beantwoord. Ik zie formele en informele zorg op hetzelfde gericht zijn met hetzelfde doel. Ze zijn veel meer verbonden en verweven, dan gescheiden en scherp afgebakend”.
U moet ingelogd zijn om het gehele artikel te kunnen lezen.
