De vragen voor dit interview zijn vooraf toegestuurd. Het gesprek loopt anders dan normaal. Enige regie in het gesprek blijkt lastig te zijn. Maar als gesprekspartner blijk ik het uiteindelijk toch makkelijk te hebben. Een doorgewinterde wetenschapper en oud politicus interviewen vraagt voorbereiding, maar is goed te doen. Maar een zeer ervaren, charmante doch scherpe presentator en verslaggever zelf vragen stellen is lastiger. Want Maartje van Weegen zit nu in de rol van geïnterviewde. Zij gaat voor de vraag achter de vraag. Geen onderwerp dat ik aan de orde had willen stellen wordt geschuwd.
Het aantal woorden per artikel is vele malen te weinig om het gesprek volledig weer te geven. Praten met meel in de mond is niet aan de orde. Enkel maatschappelijk wenselijke antwoorden worden gemeden. Betrokkenheid, positivisme maar ook realisme blijken achteraf de rode draad van het gesprek. Een hoog inlevingsvermogen in mensen met MS en hun omgeving komt in ons driegesprek met Cohen en Van Weegen naar voren. Ontroering en een lach wisselen elkaar af. Ervaring delen en goed luisteren volgen elkaar op. Daardoor ontstaat snel het gevoel bij ons drie elkaar al jaren te kennen, zo voelt dat. Daarom ook het gesprek in de vorm met voornamen.
U moet ingelogd zijn om het gehele artikel te kunnen lezen.
