U moet ingelogd zijn om het hele artikel te kunnen lezen in het laatst verschenen VOZ magazine.
Het principe van creatieve samenwerking
De visie van Jan Kuipers
21–11–2012
"Apothekers zijn dozenschuivers. Ze zitten nu even in de tang, maar geef ze weer een vinger en ze pakken je hele hand. Medisch specialisten zien hun patiënten alleen maar als lopende pinautomaat, als een combinatie van DBC's of DOT's. En de huisarts? Die leest het blad 'Arts en Auto'. Als er niets meer aan de patiënt te verdienen valt, stuurt hij hem door naar de tweede lijn. De patiënt zelf is trouwens ook niet te vertrouwen. Die ziet de zorg als een pretpark met gratis aandacht, hij voelt het gebruik namelijk niet in zijn portemonnee. Het is duidelijk dat de overheid moet ingrijpen, want homo homini lupus est - de mens is voor andere mensen een wolf. Heel erg jammer dus, dat ook de overheid niet te vertrouwen is".
Door: Jan Kuipers
Zo begon SER-kroonlid Hans Kamps zijn blog over wantrouwen binnen het zorgstelsel. Het zijn precies ook deze beelden die innovatie tussen en met partijen in de weg staan. In zijn laatste boek 'Het 3e Alternatief' beschrijft Stephen R. Covey wat het vraagt om tot echte, gedurfde innovatie te komen. Het vertrekpunt ligt, zoals eigenlijk altijd, bij jezelf: ben je een '2-alternatiefdenker' of een '3-alternatief denker'? De 2-alternatiefdenker gelooft dat er maar twee mogelijke oplossingen zijn: die van hem of haar zelf en die van de andere partij, die ook betrokken is. De 2-alternatiefdenker denkt in termen van winnen/verliezen, concurrentie, wij tegen de rest met discussie als gevolg. De 3-alternatiefdenker echter gelooft dat er voor een probleem of conflict een oplossing mogelijk is die nu nog niemand kent, maar die recht doet aan de belangen van alle betrokken partijen.
